Παναγιώτης Βότσης
Ο Βαγγέλης Μακρυγιάννης έκανε σήμερα πραγματικότητα το όνειρό του και το αφιέρωσε χωρίς δισταγμό στο δίδυμο αδερφό του Αντώνη, για όλους τους σωστούς λόγους.
Ο 24χρονος Έλληνας κολυμβητής κολύμπησε τα 100μ ύπτιο σε 53.43 στον πρωινό προκριματικό και έκλεισε θέση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Στις πρώτες του δηλώσεις στη μεικτή ζώνη φαινόταν από τις αντιδράσεις του ότι περίμενε να πιάσει το όριο, αν και όπως δήλωσε στο athlead.gr δεν περίμενε έναν τόσο γρήγορο χρόνο: «Είμαι σε πολύ καλή κατάσταση, φέτος έχω δουλέψει αρκετά σκληρά. Το περίμενα είναι η αλήθεια, ήταν μέσα στον στόχο να το πιάσω από το πρωί για να μείνω ήσυχος και να αφοσιωθώ στον ημιτελικό, ώστε να καταφέρω να μπω στον τελικό. Ο μεγάλος στόχος του Παγκοσμίου πρωταθλήματος όμως ήταν να πιάσω το όριο και είμαι πολύ ευχαριστημένος. Δεν περίμενα να κολυμπήσω τόσο γρήγορα, περίμενα να το πιάσω, αλλά για πρωί ήταν μια πολύ καλή κούρσα. Είμαι χαρούμενος και τώρα κοιτάμε μπροστά για καλύτερα αποτελέσματα».
Ο Μακρυγιάννης έξασφάλισε τη συμμετοχή του στο παγκόσμιο σε διεθνή αγώνα που έγινε στο Γκρίνσμπορο των ΗΠΑ την 1η του Δεκεμβρίου. Εκεί κολύμπησε σε 54.02, 0.01 πιο γρήγορα από το 54.03 που ήταν το όριο συμμετοχής του αγωνίσματος. Αν δεν το έπιανε δε θα ήταν δυνατό να συμμετάσχει στη διοργάνωση. Με την τέλεια αλληλουχία των γεγονότων όμως βρέθηκε εδώ στην Ντόχα και πλέον ετοιμάζει βαλίτσες για το Παρίσι. Για τα συναισθήματα του για την πρόκριση και για τον τρόπο που αυτή ήρθε, τόνισε: «Η αλήθεια είναι ότι το όριο για το παγκόσμιο το έπιασα στο Γκρίνσμπορο για ένα κλάσμα, το οποίο όμως μου έδωσε τη δυνατότητα να κολυμπήσω εδώ πέρα. Τα συναισθήματα είναι απερίγραπτα, ατομικό και πρόκριση για Ολυμπιακούς, είναι κάτι φοβερό και μοναδικό. Πιστεύω ότι πλέον έχω ανέβει ένα βήμα πιο ψηλά σε επίπεδο και από εδώ και πέρα θα κοιτάξω να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό».
Στην ερώτηση αν θέλει να το αφιερώσει σε κάποιον, η απάντηση ήταν άμεση και κοφτή: «Το αφιερώνω στον αδερφό μου». Στη συνέχεια το εξήγησε: «Μέσα στον τελευταίο χρόνο και κάτι μήνες έχω κάνει τρία χειρουργεία. Είχα περάσει έναν δύσκολο τραυματισμό στη μέση μου που με άφησε αρκετούς μήνες εκτός. Τότε ήταν που ήρθε αδερφός μου στις ΗΠΑ και ξεκινήσαμε και κάναμε προπόνηση μαζί σιγά-σιγά το βράδυ και από τότε ξεκίνησα να επανέρχομαι και να αρχίζω να αγαπάω ξανά το κολύμπι. Η αλήθεια είναι ότι άμα δεν ήταν αυτός, δεν θα ήμουν αυτή τη στιγμή εδώ πέρα. Ήρθε στην Αμερική πέρυσι τον Φεβρουάριο, όταν είχα κάνει το χειρουργείο. Ήταν κάθε μέρα εκεί, με παρότρυνε να κολυμπάω και μου έδινε αυτοπεποίθηση γιατί πέρναγα δύσκολα μετά από τόσους τραυματισμούς και χειρουργεία. Το αφιερώνω στον αδερφό μου γιατί ήταν πάντα δίπλα μου και ήρθε Αμερική για μένα για να καταφέρω να πραγματοποιήσω το όνειρό μου».
Ο 24χρονος αθλητής του ΑΟΠ Φαλήρου είχε ξεχωρίσει από μικρή ηλικία με τις επιδόσεις του. Συγκεκριμένα είχε κλέψει τις εντυπώσεις στο πανελλήνιο πρωτάθλημα του 2019 τον Άλιμο, στα 19 του, όταν μετά από μία τρομερή κούρσα είχε νικήσει στον τελικό των 200μ ύπτιο τον Απόστολο Χρήστου με 1:58.71. Ο κορονοϊός σίγουρα δεν είχε βοηθήσει τα επόμενα δύο χρόνια, όπως και οι τραυματισμοί που δεν άφησαν τον Μακρυγιάννης να επανέλθει σε αυτό το επίπεδο. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο μπόρεσε τελικά να πάει, αλλά επιλέχθηκε τελευταία στιγμή ως μέλος σκυταλοδρομίας. Στην Ντόχα όμως άλλαξαν τα πράγματα και πλέον βρίσκεται ξανά σε ιδιαίτερα ανοδική πορεία. Για τις δυσκολίες που πέρασε και την μεγάλη επιστροφή του, δήλωσε: «Σίγουρα είναι κάτι πολύ δύσκολο για έναν αθλητή να επιστρέψει μετά από κακές χρονιές. Πιστεύω πάρα πολλοί περνούν αυτή την “κοιλιά” που λέμε στις επιδόσεις. Ο στόχος ήταν να μείνω προσηλωμένος στον εαυτό μου, να πιστέψω ότι μπορώ να τα καταφέρω. Σίγουρα με βοήθησαν πάρα πολύ οι κοντινοί μου άνθρωποι, η οικογένεια μου να μείνω και να πιστέψω σε μένα. Πιστεύω το πιο σημαντικό πράγμα να είσαι πειθαρχημένος και να έχεις πίστη στον Θεό».
