Παναγιώτης Βότσης
Εμφανώς χαρούμενος μετά την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στα 200μ ύπτιο, ο Απόστολος Χρήστου μίλησε στο athlead.gr για τον θριαμβευτική του κούρσα στη La Defense.
Ο Απόστολος Χρήστου έγραψε ιστορία για την ελληνική κολύμβηση με το πρώτο της Ολυμπιακό μετάλλιο σε πισίνα, το αργυρό με ένα μεγάλο πανελλήνιο ρεκόρ στο 1:54.82.
Στη μεκτή με ένα μεγάλο χαμόγελο, στην πιο όμορφη μέρα της ζωής του, είπε: «Είχα πάρα πολύ λύπη και στεναχώρια πάνω μου από την τέταρτη θέση στα 100μ ύπτιο. Σήμερα μπήκα για το μετάλλιο. Εκβίασα τη θέση ουσιαστικά γιατί πέρασα πολύ δυνατά στο πρώτο μισό και είχα το έδαφος για να το διατηρήσω μετά. Είδα ότι ήμουν μπροστά και είπα στον εαυτό μου: Δεν γίνεται να το χάσεις», ενώ σχετικά με το πως κύλησε η κούρσα του τελικού σχολίασε: «Στα 100μ ήξερα πως ήμουν μπροστά γιατί έκανα τη στροφή και είδα ότι δεν υπήρχε κανείς δίπλα μου. Το ίδιο και στα 150μ. Στο τέλος ένιωσα ότι έχασα έδαφος, αλλά ήμουν πάρα πολύ μπροστά για να το χάσω. Ουσιαστικά, εκμεταλλεύτηκα το γεγονός ότι έχω γρήγορο κολύμπι στα πρώτα 100 και κάτι μέτρα, αλλά μετά με πρόλαβε ο Ούγγρος. Πραγματικά ήταν απίστευτος στα τελευταία μέτρα».
Για τον χρόνο πρόσθεσε: «Προσωπικά, δεν περίμενα αυτόν τον χρόνο. Περίμενα κάπου γύρω στο 1:55.00, όμως πέρασα αρκετά άνετα. Μπορεί στο τέλος να κουράστηκα, αλλά διατηρήθηκα. Σήμερα ήμουν πολύ πιο ήρεμος και το χάρηκα περισσότερο από τα 100μ. Ένιωσα ότι είμαι όντως στο κορυφαίο επίπεδο και πρέπει να το απολαύσω. Τα 100μ δεν τα αλλάζω, αλλά η μεγαλύτερή μου επιτυχία ήρθε στα 200μ. Αλήθεια, δεν έχω λόγια. Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Φεύγω από εδώ 100% ευχαριστημένος. Μετάλλιο στα 200μ, δύο τελικοί, πανελλήνιο ρεκόρ. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο πέρα από το μετάλλιο».
Ως προς το αν έχει συνειδητοποιήσει ότι έγραψε ιστορία, τόνισε: «Δεν μπορώ να το δεχτώ ότι είμαι ο καλύτερος Έλληνας όλων των εποχών. Δεν έχω συνειδητοποιήσει καν ότι έχω πάρει μετάλλιο. Δεν μπορεί να το δεχθεί το μυαλό μου αυτό που έκανα. Δεν ξέρω τι έγινε. Θεός, τύχη, το κάρμα, όλα ήταν μαζί μου. Ωστόσο, η τύχη δεν μπορεί να κάνει τίποτα από μόνη της αν κάποιος δεν έχει δουλέψει. Πρέπει να δουλέψεις για να έχεις και την τύχη με το μέρος σου. Όταν είσαι σε τόσο υψηλό επίπεδο πρέπει να δώσεις το 100% σου και να αφοσιωθείς ολοκληρωτικά σε αυτό. Πρέπει να θυσιάσεις πράγματα, ώστε να μπορέσεις να είσαι πετύχεις τους στόχους σου και να καταφέρεις να είσαι δυνατός και υγιής για να βγει η προπόνηση».
Για το πως θα γιορτάσει το μετάλλιο και το που το αφιερώνει, είπε: «Θα το γιορτάσω μαζί με όλα τα παιδιά μετά τους Αγώνες, θα χαρούμε τις μέρες μας στο Παρίσι και θα γυρίσουμε να κάνουμε ένα όμορφο καλοκαίρι. Τώρα δεν έχει προπόνηση τουλάχιστον για δύο μήνες. Αφιερώνω το μετάλλιο στην οικογένειά μου, γιατί ήταν πάντα δίπλα μου και με υποστήριζε. Πάντα. Τόσο στα καλά όσο και στα άσχημα».
