
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κολύμβησης Κ19 του Οτοπένι έφερε στον Βαγγέλη Ντούμα το πανελλήνιο ρεκόρ που κυνηγούσε, αλλά δεν τον άφησε απόλυτα ικανοποιημένο.
Ο 17χρονος Ντούμας έχει αποδείξει πολλές φορές ότι μπαίνει σε κάθε κούρσα με στόχο την υπέρβαση και δεν επαναπαύεται εύκολα, κυνηγώντας μια συνεχή ανοδική πορεία. Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Οτοπένι ολοκλήρωσε μια χρονιά με δύο μεγάλες διοργανώσεις της μικρότερης κατηγορίας (μαζί με το Ευρωπαϊκό) και ο αθλητής του Τάσου Καλλιτσάρη μοιράστηκε στο athlead.gr την εμπειρία του από τη διοργάνωση του Οτοπένι.
Το τριπλό πανελλήνιο ρεκόρ στον ημιτελικό των 100μ πρόσθιο και η βελτίωση του πανελλήνιου ρεκόρ ανδρών μετά από 16 ολόκληρα χρόνια του έδωσε την ικανοποίηση που έψαχνε εδώ και αρκετούς μήνες, αλλά η τέταρτη θέση στον τελικό του άφησε το απωθημένο ενός παγκόσμιου βάθρου, ενώ κάτι παρόμοιο συνέβη και στα 50μ πρόσθιο με το πανελλήνιο ρεκόρ στον προκριματικό και την 9η θέση στα ημιτελικά. Όπως μας είπε και ο ίδιος: «Ο χρόνος κάτω απ το λεπτό σαφώς και ήταν δικαίωση καθώς κατάφερα και κατέβηκα το λεπτό μετά από 15 μήνες. Αυτός ήταν και ο κύριος στόχος αυτής της χρονιάς μαζί με ένα μετάλλιο στο Παγκόσμιο, το οποίο δυστυχώς αυτό δεν ήρθε. Δεν μπορώ να πω πως είμαι απόλυτα ευχαριστημένος με τις επιδόσεις μου τόσο στα 100μ πρόσθιο όσο και στο 50άρι γιατί περίμενα παραπάνω πράγματα από τον εαυτό μου που δυστυχώς δεν ήρθαν. Νομίζω μου αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση αυτή η διοργάνωση».
Πέρα από τα ατομικά του αγωνίσματα, ο Ντούμας έκλεισε την αυλαία την τελευταία μέρα ως μέλος της τετράδας στην σκυταλοδρομία 4Χ100μ μεικτή των εφήβων, μιας ομάδας που κατά γενική ομολογία και με τεκμήριο το αργυρό στο Ευρωπαϊκό Κ19 του Σαμορίν έχει λαμπρό μέλλον, μια άποψη την οποία ενστερνίζεται και ο 17χρονος πρωταθλητής: «Με την σκυταλοδρομία φτάσαμε στις οκτώ καλύτερες ομάδες του κόσμου σαφώς και λέει πολλά για το μέταλλο αυτής της ομάδας αλλά και το τι μπορούμε να κάνουμε στο μέλλον. Πιστεύω ότι είμαστε ικανοί για πολύ μεγάλα πράγματα».
Κλείνοντας, ο κολυμβητής από την Αλεξανδρούπολη έδωσε μια γεύση από το γενικότερο κλίμα της διοργάνωσης, το οποίο ήταν για ακόμη μια φορά εξαιρετικό μεταξύ των μελών της ελληνικής αποστολής: «Το Παγκόσμιο είχε πολύ υψηλότερο επίπεδο σε σχέση με το Ευρωπαϊκό. Όλοι ήταν στην βέλτιστη κατάσταση και αυτό έκανε την διοργάνωση αυτόματα καλύτερη. Το κλίμα με τα παιδιά ήταν φανταστικό. Συνεργαζόμασταν με αρμονία προπονητές-αθλητές και αυτό θεωρώ ότι συνέβαλλε στα καλά αποτελέσματα της αποστολής».