Η αγωνιστική σεζόν της 25άρας πισίνας ολοκληρώθηκε μετά από ουσιαστικά μόλις δύο αγώνες επιδόσεων ανά την Ελλάδα, κάτι που θα αποτελέσει πλέον τον κανόνα για τα επόμενα χρόνια σύμφωνα με το πλάνο της ΚΟΕ.
Μικρό ήταν το ενδιαφέρον για την μικρότερη απόσταση πισίνας από τους αθλητές και τις αθλήτριες υψηλού επιπέδου στην Ελλάδα. Έγιναν δύο μόλις αγώνες επιδόσεων, με τον πρώτο στις 19-20/11 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη να είναι η τελευταία ευκαιρία για επίτευξη ορίων για πρόκριση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 25άρας, απλά για τυπικούς λόγους, και τον δεύτερο στις 2-3/11. Οι δύο αγώνες επιδόσεων ανοιχτής κατηγορίας σε μερικές περιπτώσεις πραγματοποιήθηκαν υπό ακατάλληλες συνθήκες και είχαν μη διαχειρίσιμο αριθμό συμμετοχών (>1000) με αποτέλεσμα να χωρίζεται σε ενότητες το πρόγραμμα ανά σωματεία να μην είναι καθόλου ανταγωνιστικό το επίπεδο. Επίσης, από τους αγώνες επιδόσεων έλειπαν σχεδόν όλα τα μεγάλα ονόματα.
Τι είδαμε στους αγώνες επιδόσεων
Για την πρώτη ημερίδα επιδόσεων μπορείτε να διαβάσετε τι έγινε εδώ και εδώ. Στη δεύτερη ημερίδα επιδόσεων (είτε στο παμπεριφερειακό πρωτάθλημα) σημειώθηκαν αρκετά ρεκόρ στις μικρές κατηγορίες, με τον Μιχάλη Σαββίδη στη Θεσσαλονίκη και τους Μάριο Βλαχάκη και Νεφέλη Μπιλανάκου στο Χαλάνδρι να κάνουν πανελλήνια ρεκόρ στις κατηγορίες παμπαίδων Β, παμπαίδων Α και παγκορασίδων Α αντίστοιχα. Ο Σαββίδης κολύμπησε τα 50μ σε 24.34 και τα 100μ σε 53.79, ο Βλαχάκης τα 200μ πεταλούδα σε 2:03.68 και η Μπιλανάκου τα 100μ πεταλούδα σε 1:02.87.
Ο Δημήτρης Αγγουράς στη Θεσσαλονίκη, ο Κωνσταντίνος Γεραμάνης στο Χαλάνδρι και ο Βαγγέλης Ντούμας στην Ορεστιάδα έκαναν πανελλήνια ρεκόρ παίδων, ο Βασίλης Κακουλάκης στο Ηράκλειο έκανε πανελλήνιο ρεκόρ εφήβων και η Νικόλ Παυλοπούλου στο Χαλάνδρι βελτίωσε το δικό της πανελλήνιο ρεκόρ νέων γυναικών. Πολλά ρεκόρ ηλικιακών κατηγοριών έγιναν στις σκυταλοδρομίες 4Χ50μ ελεύθερο, 4Χ50μ μεικτή αλλά και στις mixed 4Χ50μ ελεύθερο και 4Χ50μ μεικτή. Ακολουθεί η λίστα με τα σημαντικότερα από τα πανελλήνια ρεκόρ που σημειώθηκαν και από τις δύο ημερίδες επιδόσεων:
Γυναικών
100μ πρόσθιο | Χαρά Αγγελάκη | 1:06.36
200μ πρόσθιο | Χαρά Αγγελάκη | 2:24.02
Νέων γυναικών (Κ23)
50μ πρόσθιο | Χαρά Αγγελάκη | 31.11
100μ πρόσθιο | Χαρά Αγγελάκη | 1:06.36
200μ πρόσθιο | Χαρά Αγγελάκη | 2:24.02
100μ μεικτή | Νικόλ Παυλοπούλου | 1:01.85
Εφήβων
800μ ελεύθερο | Βασίλης Κακουλάκης | 7:51.52
Παίδων
50μ ελεύθερο | Δημήτρης Αγγουράς | 23.21
100μ ελεύθερο | Δημήτρης Αγγουράς | 50.41
100μ μεικτή | Δημήτρης Αγγουράς | 57.21
400μ ελεύθερο Κωνσταντίνος Γεραμάνης | 3:51.44
100μ πρόσθιο | Βαγγέλης Ντούμας | 1:00.98
Το μέλλον της 25άρας πισίνας
Ανάμεσα στις δύο διοργανώσεις η ΚΟΕ ανακοίνωσε τον τετραετή αγωνιστικό σχεδιασμό μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2028 στο Λος Άντζελες και η 25άρα πισίνα έχει υποβαθμισμένο ρόλο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Πλέον δεν θα υπάρχει Κύπελλο 25άρας πισίνας στα τέλη του Νοέμβρη όπως είχε γίνει τελευταία φορά το 2022 στο Καρπενήσι, ενώ η σεζόν της 50άρας πισίνας θα ξεκινά αρκετά νωρίτερα, με το Χειμερινό Κύπελλο Α/Γ και Κ23 να μεταφέρεται από τον Φεβρουάριο στα τέλη Δεκεμβρίου.
Για τα επόμενα τρία χρόνια η σεζόν της 25άρας για τις αγωνιστικές κατηγορίες περιλαμβάνει δύο αγώνες επιδόσεων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και έναν αγώνα επιδόσεων συν το Παμπεριφερειακό πρωτάθλημα για την υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ και σε 25άρα πισίνα ενδέχεται να κολυμπούν οι masters το Νοέμβριο, τον Ιανουάριο και τον Μάρτιο (!).
Η κλίση της πλάστιγγας προς την 50άρα πισίνα που επέλεξε για το σχεδιασμό της η ΚΟΕ έχει βέβαια και πρακτικές προεκτάσεις, καθώς οι περισσότερες πισίνες στη χώρα μας, και ειδικά στην επαρχία, είναι 50άρες, ενώ παραδοσικά η σεζόν της 25άρας λειτουργούσε περισσότερο ως «πάτημα» για την 50άρα, και όχι ως αυτούσιος προπονητικός στόχος.
Τι επιφέρουν οι αλλαγές;
Πέρα από τους αθλητές και τις αθλήτριες του υψηλού επιπέδου που θα έχουν εξασφαλισμένη πρόκριση από τις διεθνείς διοργανώσεις 25άρας της προηγούμενης χρονιάς ή από τις διοργανώσεις της 50άρας, η πρόκριση πλέον στις μεγάλες διοργανώσεις 25άρας (Ευρωπαϊκό ή Παγκόσμιο) γίνεται ιδιαίτερα δύσκολη για όσους/όσες κυνηγούν όρια, με τους αναγνωρισμένους αγώνες 25άρας του εξωτερικού εντός της περιόδου πρόκρισης να είναι σαφώς ελκυστικότερη λύση σε σχέση με τις εγχώριες διοργανώσεις.
Η απουσία μεγάλης εγχώριας διοργάνωσης 25άρας πισίνας αναγκαστικά «αφαιρεί αίγλη» από τα πανελλήνια ρεκόρ των ηλικιακών κατηγοριών και των σκυταλοδρομιών τους, αφού θα γίνονται συγκυριακά. Τα περισσότερα ρεκόρ στις κατηγορίες παίδων/κορασίδων και όλα στις κατηγορίες παμπαίδων/παγκορασίδων Α και Β θα συνεχίσουν να υπολογίζονται αποκλειστικά και μόνο για στατιστικούς και αρχειακούς σκοπούς. Ουσιαστικό νόημα θα έχουν μόνο τα ρεκόρ από την κατηγορία παίδων/κορασίδων και πάνω λόγω της ενδεχόμενης υπάρξης διεθνών αγώνων-στόχων, δηλαδή κινήτρου.
Προσωπική άποψη
Η 25άρα πισίνα παγκοσμίως έχει δευτερεύων ρόλο σε σχέση με την 50άρα, έχει όμως για συγκεκριμένους, υπoλογίσιμους λόγους τον δικό της χώρο στα εθνικά, ηπειρωτικά και παγκόσμια καλεντάρια κολύμβησης. Το αμερικανικό σύστημα (και όχι μόνο) έχει δείξει πόσο πολύ συνεισφέρουν τα βασικά στοιχεία της 25άρας πισίνας (στροφές και underwater) στην κολύμβηση σε 50άρα.
Τι μας λείπει στην Ελλάδα; Οι εγκαταστάσεις, πρώτα από όλα. Στη χώρα μας υπάρχει παραδοσιακά μεγάλο χάσμα επικοινωνίας ανάμεσα στα κρατικά κέντρα λήψης αποφάσεων και τις διοικήσεις των αθλημάτων, κάτι που βλέπουμε να συμβαίνει σε άλλα αθλήματα όπως ο στίβος. Οι τεχνικές προϋποθέσεις των εγκαταστάσεων σπάνια ανταποκρίνονται στις χρόνιες ανάγκες και τα προβλήματα που υπάρχουν, και η 25άρα πισίνα είναι ένα από τα παραδείγματα.
Σε πολλά μέρη ανά τον κόσμο οι σύγχρονες πισίνες σχεδιάζονται και κατασκευάζονται έτσι ώστε να είναι ευέλικτες. Πχ αρκετές πισίνες στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ είναι 50Χ25μ ώστε να μπορούν να γίνονται προπονήσεις και αγώνες και στις δύο αποστάσεις, ενώ υπάρχουν και λύσεις όπως το Swim Wall που μπορεί να χωρίσει μία ολόκληρη 50άρα πισίνα ή ακόμα και μερικές διαδρομές της (!) σε δύο 25άρες, αυξάνοντας παράλληλα και τις διαθέσιμες διαδρομές. Με ένα είδος ενδιάμεσου τοίχου σε 50άρα πισίνα έχουν διεξαχθεί πολλά από τα τελευταία πρωταθλήματα 25άρας, όπως το Ευρωπαϊκό του 2023 στο Οτοπένι.
Η ΚΟΕ θα πρέπει να έχει λόγο αλλά και έτοιμες προτάσεις ως προς τη δημιουργία ή την ανακατασκευή κολυμβητικών δεξαμενών πανελλαδικά, σε συνεργασία με τους κρατικούς μηχανισμούς και κυρίως με την αυτοδιοίκηση. Όπου είναι εφικτό, θα πρέπει να προωθήσει αντίστοιχες λύσεις. Στα μεγάλα αθλητικά κέντρα της χώρας δε (ΟΑΚΑ, ΕΑΚ) θα πρέπει να στοχεύσει με τους αρμόδιους φορείς στην αναδιαμόρφωση επιλεγμένων δεξαμενών ώστε να έχουν τη δυνατότητα να αλλάζουν μεταξύ 50άρας και 25άρας. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, η κίνηση της ΚΟΕ για εστίαση στην 50άρα ακολουθεί όντως το ρεύμα, το ρεύμα όμως καθορίζεται κυρίως από τον παράγοντα των εγκαταστάσεων.
Το μεγάλο φάουλ είναι ο χαρακτηρισμός του αγώνα επιδόσεων ως αποκλειστική εγχώρια ευκαιρία πρόκρισης για τις μεγάλες διοργανώσεις 25άρας και μία επίσκεψη (στο Χαλάνδρι ή στο Εθνικό στη Θεσσαλονίκη) αρκεί για να το καταλάβει κάποιος αυτό. Με το παρόν σύστημα οι αθλητές και οι αθλήτριες που βρίσκονται ένα επίπεδο κάτω από τους ελίτ και παλεύουν για μία ευκαιρία, είναι αναγκασμένοι/ες να κολυμπούν σε αντικειμενικά κακές συνθήκες αγώνων με την ελπίδα να πιάσουν όρια για τις μεγάλες διοργανώσεις.
Υπάρχουν αθλητές που τους ταιριάζει καλύτερα αυτή η απόσταση και η διάκριση στην 25άρα πισίνα παραμένει διάκριση για τα ελληνικά χρώματα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Γιώργος Σπανουδάκης που στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Καζάν το 2021 είχε κατακτήσει την 7η θέση στον ευρωπαϊκό τελικό των 100μ μεικτή.