Παναγιώτης Βότσης
Ο Εμμανουήλ Καραλής έβαλε την Ελλάδα στο Ολυμπιακό βάθρο του επί κοντώ ξανά μετά από 68 χρόνια με το τρομερό χάλκινο που κατέκτησε μέσα στο Stade de France.
Ο Καραλής ήταν «Δεν το πιστεύω ότι είμαι τρίτος Ολυμπιονίκης! Ήταν ένας από τους πιο δύσκολους τελικούς, τώρα να κάνεις 5.90μ και να μην παίρνεις μετάλλιο είναι κάτι απίστευτο. Ακόμη δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι είμαι τρίτος Ολυμπιονίκης», και πρόσθεσε: «Επόμενος στόχος είναι τα 6μ, είναι κάτι που θα κάνω σύντομα. Από εδώ και πέρα θα πάω στο Ολυμπιακό Χωριό να ηρεμήσω. Θα πάω στην οικογένειά μου να τους δώσω μία τεράστια αγκαλιά. Θα πάω στους συγκατοίκους μου να τους πω ότι έχω πάρει τη μεταλλιάρα μου. Εν τω μεταξύ, μπαίνοντας στο ασανσέρ στο κτήριο είναι όλοι οι μεταλλιούχοι. Και έδειξε στον Μίλτο ένα κενό και του είπα πως είναι για μένα. Και με κοιτάει, σοβαρός, και μου λέει “Το ξέρω”. Με τον Μίλτο γενικά κάνουμε πλάκα αλλά μιλούσε σοβαρά και όταν τον βλέπεις τον άλλο να σε πιστεύει, σου δίνει μία άλλη ενέργεια».
Για το τι τον ώθησε σε αυτή την τεράστια επιτυχία, δήλωσε: «Όλες οι καταστάσεις που έχω περάσει, όλες οι δυσκολίες και η πίστη που είχα από την οικογένειά μου που δεν με άφησε να βυθιστώ. Ένα ολόκληρο support system με έκανε να αναγεννηθώ, να γίνει ένας άλλος άνθρωπος, ένας καλύτερος άνθρωπος, με περισσότερη αυτοπεποίθηση, με περισσότερη ενέργεια και περισσότερη πίστη, που μπορεί να κάνει μεγάλα πράγματα».
«Πιστεύω πως αν το περνούσε ο Ομπιένα το 5.95μ, πιστεύω θα έκανα 6 μέτρα»
Για τις αποφάσεις που πήρε μέσα στον αγώνα τόνισε: «Το πίστευα σήμερα, ήθελα να πάω να τα κάνω όλα με την πρώτη, ήθελα να κάνω 6 μέτρα, να κάνω πανελλήνιο ρεκόρ στους Ολυμπιακούς. Ήταν κρίσιμο το 5.95μ. Εκεί μου είπε ο πατέρας μου να μείνω, να πηδήξω το 5.95μ, και το πήρα πάνω μου για να πάω για τα 6 μέτρα. Μετά όταν μου είπαν οι προπονητές μου ότι πήρα το μετάλλιο, έφυγε το μυαλό μου για λίγα δευτερόλεπτα. Μετά από πολύ λίγο, είπα από το να σταματήσω την προσπάθεια και να παλέψω για τα 6 μέτρα. Τα 6 μέτρα είναι κάτι που θα κάνω. Θα τα κάνω στο Λος Άντζελες. Πέρασε από το μυαλό μου ότι μπορεί να γινόταν όπως στο Τόκιο και να έμενα τέταρτος. Δεν με επηρέασε όμως. Είχα στο μυαλό μου ότι αν περνούσε το 5.95μ ο Ομπιένα θα περνούσα μετά τα 6μ. Στην ώρα του αγώνα δεν άκουγα τίποτα, κανέναν καμία φωνή. Ένιωθα όμως μία ενέργεια πολύ μεγάλη, που δεν την έχω ζήσει σε άλλα στάδια. Ήταν κάτι μαγικό και πρέπει να πάω πρώτα να ξεκουραστώ και μετά να συνειδητοποιήσω τι έχει γίνει».
«Πήγα μετά τον αγώνα και έριξα ένα απίστευτο κλάμα στις κερκίδες, και μου βγήκε εκεί όλη η ενέργεια. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που έχω αυτοπεποίθηση και έχω πίστη σε μένα αλλά δεν θέλω να δείχνω κάποια αλαζονεία, θέλω να δείχνω πως μέσα από τη σκληρή δουλειά, την υπομονή, την επιμονή μπορεί ο κάθε άνθρωπος να πετύχει μεγάλα πράγματα και ελπίζω να έχω βάλει ένα λιθαράκι στον αθλητισμό».
«Οι Έλληνες και στις αποτυχίες αλλά και στις επιτυχίες είναι σα μια γροθιά»
Η αφιέρωση αυτή τη φορά δεν ήταν στους γονείς του, όπως στο Τόκιο, αλλά στον ίδιο για όλη την προσπάθεια που έχει καταβάλει: «Στον εαυτό μου θα το αφιερώσω. Έχω παλέψει πάρα πολύ γι’ αυτό, έχω περάσει πάρα πολύ δύσκολα σαν άνθρωπος. Και όταν παίρνεις ένα μετάλλιο, εκεί που έβαλα τα κλάματα, σκέφτηκα όλα όσα έχω περάσει ως αθλητής και ως άνθρωπος. Αυτό το μετάλλιο είναι πρώτα για μένα και μετά για την οικογένεια μου και ύστερα για όλους τους Έλληνες που ήρθαν να μας υποστηρίξουν. Ειδικά, τώρα, όλοι οι Έλληνες και στις αποτυχίες αλλά και στις επιτυχίες είναι σα μια γροθιά και πιστεύω πως βλέπουμε μία αθλητική παιδεία να διαμορφώνεται που είναι πάρα πολύ σωστό και θα δώσει κίνητρο και σε άλλους αθλητές και θα φέρει και άλλα παιδιά στον αθλητισμό».
Για το πως θα γιορτάσει την επιτυχία, τόνισε: «Δεν θα κοιμηθώ σήμερα καθόλου για να κοιμηθώ μαζί με το μετάλλιο. Δεν ξέρω πως θα το γιορτάσω, δεν έχω ιδέα. Θέλω όμως να πιω ένα ποτήρι κρασί, έχω σταμπάρει ένα κόκκινο (γέλια). Είχα κρατήσει ένα Haut-Brion για τέτοια περίπτωση, ανυπομονώ να γυρίσω στην Ελλάδα, να ανοίξω αυτό το μπουκάλι και να γράψω πάνω χάλκινος Ολυμπιονίκης».
«Κάναμε μία πάρα πολύ καλή προετοιμασία, με τον Χάρη (Καραλή), με τον Μαρσίν, με τον Πομάσκι. Ταξίδεψα όλο τον κόσμο, έκανα προπόνηση με τους καλύτερους, ήμουν υγιής, κάναμε πολύ καλή προπόνηση για να γίνω ακόμη πιο δυνατός, ακόμη πιο γρήγορος. Και κατάφερα να γίνω ένας σταθερός αθλητής και να βλέπω τα ύψη κατάματα και να τα περνάω. Έχει αλλάξει και η ψυχολογία μου».
«Πιστεύω ότι θα γίνω από τους καλύτερους αθλητές στην ιστορία»
«Το είχα πει στο Τόκιο μετά την τέταρτη θέση ότι θα έπαιρνα μετάλλιο στο Παρίσι και τα κατάφερα. Δεν δίνω υπόσχεση για το Λος Άντζελες, αλλά πιστεύω ότι θα γίνω από τους καλύτερους αθλητές στην ιστορία. Αν πηδήξω 6.10μ θα γίνω ο τρίτος καλύτερος αθλητής που το έχει καταφέρει. Είναι κάτι που πιστεύω κι εγώ και οι συναθλητές μου και το προπονητικό μου επιτελείο. Από εδώ και πέρα ελπίζω να έχω μία σταθερή υγιή πορεία με πολλά μετάλλια. Υπήρξε περίοδος που δεν πίστευα στον εαυτό μου, τώρα όμως είναι περασμένα αυτά και είμαστε σε μία πολύ ωραία πορεία, έχω μεγάλη αυτοπεποίθηση και πίστη στον εαυτό μου».
Αυτό είναι το έκτο κατά σειρά μετάλλιο της Ελλάδας στο Παρίσι και τα προηγούμενα του έδωσαν δύναμη: «Θα πάρουμε ακόμα περισσότερα μετάλλια! Είναι πολύ σημαντικό να έχεις μία ομάδα από τρομερούς αθλητές να παίρνουν μετάλλια για τη χώρα. Ανεβάζει το επίπεδο της χώρας στα άλλα αθλήματα πέρα από το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, υπάρχουν και άλλα σπορ. Αν είμαι ξύπνιος θέλω όμως να πάω στον αγώνα της Εθνικής μπάσκετ αύριο το πρωί», ενώ συγκεκριμένα για τον Λευτέρη Πετρούνια που ήρθε στο στάδιο να τον δει, πρόσθεσε: «Ήρθε ο Πετρούνιας και έβαλε τα κλάμματα και έβαλα κι εγώ τα κλάμματα. Αυτό που έγινε ήταν μία μαγική στιγμή και θα μείνει γιια πάντα στην καρδιά μου και στη μνήμη μου. Ο Λευτέρης είναι φίλος μου, είναι ένας άνθρωπος που σέβομαι απίστευτα ως άνθρωπο και αθλητή. Το να βλέπεις ένα θρύλος να έρχεται να βλέπει τον αγώνα σου και να σε αγκαλιάζει και να γιορτάζεται μαζί ένα μετάλλιο, είναι κάτι απίστευτο. Μου είπε ότι θα πάει μέχρι το Λος Άντζελες, μακάρι να πάρει κι εκεί μετάλλιο και να πάρω κι εγώ».
