Η Κατερίνα Στεφανίδη με βουρκωμένα μάτια ήρθε στη μεικτή ζώνη για τις καθιρωμένες δηλώσεις, μετά από έναν τρομερό τελικό και ένα ακόμα αργυρό μετάλλιο.
Περισσότερα για τον αγώνα μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια αρχικά αποκάλυψε ότι δεν ήταν σε πολύ καλή κατάσταση στην αρχή του αγώνα: «Μπήκα με πάρα πολύ άγχος για να πω την αλήθεια γιατί πονούσα πολύ στο ζέσταμα, σε σημείο που δεν ήξερα κατά πόσο θα πηδήξω, αν θα πρέπει να κάνουμε περίεργες επιλογές με τα ύψη για να μην κάνω πολλά άλματα. Πήγαν και τα δοκιμαστικά μου κάπως μέτρια θα έλεγα και λόγω του πόνου και του άγχους και της έντασης. Αλλά μετά νομίζω ότι όταν ξεκίνησε ο αγώνας το διαχειρίστηκα σαν πρωτάθλημα. Δηλαδή αισθάνθηκα έτσι πρώτη φορά εδώ και ίσως 2-3 χρόνια, ίσως και πριν από το Μόναχο, ο εαυτός μου, αισθάνθηκα την Κατερίνα των πρωταθλημάτων. Aυτό έχει μεγάλη σημασία. Θεωρούσα ότι αυτός ο αγώνας θα μπορούσε να έχει πάει ή καλά ή πολύ κακά και τελικά ήταν το πρώτο. Νομίζω ότι θα μου δώσει ένα πολύ καλό μπουστ για το υπόλοιπο της σεζόν».
Ως προς το τι σημαίνει για εκείνη η τρομερή ψυχολογία που έχει στους μεγάλους αγώνες πρόσθεσε: «Νομίζω ο καθένας έχει διαφορετικούς στόχους. Για μένα ήταν πάντα το πιο σημαντικό το να μπορώ να έρθω σε πρωταθλήματα και να κάνω το καλύτερο δυνατόν. Εκεί δεν το έχω κάνει πάντα, αλλά το έχω κάνει αρκετές φορές ή έχω φτάσει κοντά. Νομίζω αυτός είναι ο στόχος. Όλοι θέλουμε να πηδήξουμε περισσότερο ή καλύτερα να ρίξουμε, να τρέξουμε πιο γρήγορα, αλλά στο τέλος αυτά μένουν».

Για το τι πίστευε ο σύζυγος και προπονητής της, Μιτς Κρίερ, τόνισε: «Το πίστευε πιο πολύ από μένα ο Μιτς νομίζω. Ίσως άμα το είχα πιστέψει εγώ λίγο παραπάνω να είχα κάνει και το 4.83μ. Γιατί όταν μου έδειξε το πρώτο άλμα που έκανα στο 4.83μ μου φάνηκε πολύ πιο κοντά από αυτό που αισθάνθηκα εγώ. Αλλά δεν πειράζει, έχουμε δύο μήνες ακόμα για αυτό».
Ο απολογισμός της από το πρωτάθλημα είν αι ξεκάθαρος, εν όψει των Ολυμπιακών Παρισιού: «Κρατάω καταρχάς ότι ξεκόλλησα από το 4.63μ. Δεν ήταν απλά ο καλύτερός μου αγώνας φέτος, το 4.68μ και το 4.73μ είναι οι καλύτερες επιδόσεις που έχω κάνει από το Μόναχο το 2022. Το 4.73μ το έχω δοκιμάσει 200 φορές τα τελευταία δύο χρόνια. Έχουμε αρχίσει και εμείς πλέον να μαθαίνουμε λίγο καλύτερα τα καινούργια κοντάρια, να μην χάνω χρόνο με πολύ μικρά και κάνουμε πολλές αλλαγές μέσα στον αγώνα. Νομίζω ήταν ένας πολύ σημαντικός αγώνας αυτό σε ό,τι έχει να κάνει με το να μάθουμε τι μας γίνεται από εδώ και πέρα σε σχέση με τις επιλογές για τα ύψη και για τα κοντάρια. Κυρίως αυτό κρατάω θα έλεγα».
