Η Τατιάνα Γκούσιν κατέκτησε άλλον ένα πανελλήνιο τίτλο, τον τρίτο της στο κλειστό, και πλέον στρέφει την προσοχή της στον πρώτο στόχο της σεζόν, το Ευρωπαϊκό κλειστού του Άπελντοορν.

Η άλτρια του ύψους δεν έκανε έναν αγώνα αντιπροσωπευτικό του επιπέδου της, το 1.83μ όμως ήταν αρκετό για να της δώσει τη νίκη σε έναν τελικό χαμηλού επιπέδου, με μόνη αντίπαλο στα μέτρα της της Μαυροβούνια Μαρία Βούκοβιτς που αγωνίστηκε εκτός συναγωνισμού και έφτασε μέχρι το ίδιο ύψος.

Η αθλήτρια της Ιωάννας Σιώμου μίλησε στο athlead.gr για τη φετινή σεζόν του κλειστού που δεν έχει πάει τόσο καλά όσο η… αψεγάδιαστη περσινή: «Αρχικά είναι πάντα δύσκολο να μπεις ξανά και να βρεις κίνητρο. Φέτος εγώ μπήκα πιο “χαρούμενη” στην προπόνηση γιατί πίστευα ότι δεν θα έχω πρόβλημα με το γόνατο, ότι ως δια μαγείας λύθηκε, αλλά είδα στη συνέχεια ότι δεν ισχύει αυτό. Πήγα και στη Γερμανία στο γιατρό μου και τώρα είμαι οκ, αλλά άργησα να κάνω άλματα στην προπόνηση και με πήρε η μπάλα. Άργησα να μπω στους αγώνες και δεν έχω βρει ακόμα ρυθμό, ακόμα το ψάχνω. Κάποιες φορές βρίσκω το καλό άλμα, άλλες όχι. Μου λείπει η αντίδραση από το έδαφος, θέλει λίγη δουλειά ακόμα».

Η Γκούσιν είναι μία από τις αθλήτριες που λειτουργούν πολύ με την ψυχολογία την ώρα του αγώνα και το ενθουσιώδες κοινό σίγουρα της δίνει αυτό το κάτι παραπάνω που χρειάζεται για ένα ρεκόρ. Το ΣΕΦ φέτος τηρούσε αυτή την προϋπόθεση, αλλά η ίδια δεν μπόρεσε να αποδώσει έτσι όπως ήθελε: «Πήγα σε δύο καλούς αγώνες με ωραίο κλίμα πριν το βαλκανικό μέσα στη σεζόν του κλειστού. Και σήμερα είχε ωραία ατμόσφαιρα χάρη και στον Μανόλο, ήθελα να πηδήξω το 1.86μ τουλάχιστον και απογοητεύτηκα λίγο που δεν βγήκε».

«Θεωρώ δεν θα έχω πρόβλημα με την πρόκριση για το Ευρωπαϊκό κλειστού καθώς γνωρίζω ότι τέσσερις αθλήτριες που είναι πιο πάνω από εμένα θα λείπουν σίγουρα. Εκεί θέλω ένα φετινό ρεκόρ τουλάχιστον στο 1.88μ για να μπορεί να με βοηθήσει και για τη συνέχεια της χρονιάς που είναι πολύ μεγάλη. Δεν έχω κλείσει ακόμα τίποτα για τον ανοιχτό αλλά όλοι οι αγώνες που έχω δει είναι αργά. Έχει και ένα μεγάλο κενό μεταξύ Πανελληνίου ανοιχτού στις αρχές Αυγούστου και του Παγκοσμίου του Τόκιο τον Σεπτέμβριο που είναι ο στόχος, οπότε χρειάζεται καλή διαχείριση».