Ο Απόστολος Χρήστου έκανε πραγματικότητα αυτό για το οποίο ήρθε στο Παρίσι και τη Δευτέρα 29 Ιουλίου θα πάρει θέση στο βατήρα Νο7 του Ολυμπιακού τελικού των 100μ ύπτιο.

Αποστολή Παρίσι | Παναγιώτης Βότσης

Για το ότι αν έχει συνειδητοποιήσει ότι έχει γράψει άλλο ένα κεφάλαιο ιστορίας για την ελληνική κολύμβηση με τον 8ο Ολυμπιακό τελικό σε πισίνα και τον μόλις 2ο μετά το 2004, ο Χρήστου τόνισε στο athlead.gr: «Δεν το σκέφτομαι ιδιαίτερα γιατί ήταν βασικός μου στόχος. Με τον χρόνο που έχω πετύχει φέτος κοίταζα μόνο το εισιτήριο για τον τελικό. Είναι το έκτο σε χρόνο. Θα ήθελα να είναι λίγο πιο γρήγορο σήμερα, αλλά αλήθεια ευελπιστώ αύριο να είμαι πιο άνετος. Δεν ήταν αυτό που ήθελα. Θέλω να δω και την κούρσα, να δω τι άλλαξε. Στο τέλος είχα δυνάμεις, αλλά αυτό δεν ένιωσα τόσο άνετα όσο θα ήθελα. Αλλά κρατάω την κούρσα πιο γρήγορα και έχω μια μέρα να ξεκουραστώ για να είμαι καλύτερος αύριο», ενώ ως προς το χρόνο του συγκεκριμένα, πρόσθεσε: «Ήθελα έναν πιο απελευθερωμένο χρόνο στο 52.3 με 52.5, εκεί. Το θέμα είναι πως το ένιωσα. Δεν το ένιωσα τόσο άνετα ως επίδοση. Αυτό είναι το ουσιαστικό, αλλά κρατάω ότι είμαι στον τελικό και ότι κολύμπησα πιο γρήγορα από το πρωί. Από όταν ήρθα εδώ ήξερα ότι έχω μια διαδρομή στον τελικό. Δεν είναι ότι έκανα την υπέρβαση και βρέθηκα στο τελικό. Πχ στη Βουδαπέστη το 2022 δεν είχα στο μυαλό μου πως θα περάσω και μάλιστα με τον πρώτο χρόνο. Τώρα όμως ήξερα όμως ότι θα είμαι στον τελικό».

Για τον συναθλητή του, Βαγγέλη Μακρυγιάννη, που έμεινε για 0.02 εκτός τελικού, είχε την καλύτερη συμβουλή: «Είναι απόλυτα πετυχημένη η χρονιά του Βαγγέλη κι ας έχασε τον τελικό για πολύ λίγα κλάσματα. Κολύμπησε κάτω από 53 δευτερόλεπτα στη δεύτερη του διοργάνωση μετά το 53.3 στο παγκόσμιο της Ντόχα. Αυτό είναι μεγάλο κίνητρο για τον ίδιο ώστε να πάει στο Λος Άντζελες και να μπει στον τελικό».

Ο Χρήστου πρωταγωνιστεί αρκετά χρόνια στις πισίνες, και η επίτευξη του τελικού στην τρίτη τοου Ολυμπιακή συμμετοχή είναι ένα όνειρο που δεν μπορούσε να φανταστεί όταν ξεκινούσε το κολύμπι: «Έβλεπα μικρός Ολυμπιακούς Αγώνες και ήμουν πολύ ενθουσιασμένος που τους παρακολουθούσα και έλεγα ότι αυτό το επίπεδο είναι απίστευτο και είναι πραγματικά όνειρο να συμμετάσχεις. Δεν το σκεφτόμουν καν ότι θα βρεθώ ποτέ σε Ολυμπιακό τελικό. Είναι πολύ όμορφο συναίσθημα, αλλά από όταν ξεκίνησα να συμμετέχω σε Ολυμπιακούς Αγώνες έβλεπα ότι με το ατομικό μου ρεκόρ θα ήμουν σε κάθε τελικό. Δεν το πετύχαινα λόγω πίεσης, λόγω έλλειψης εμπειρίας, άγχους. Τώρα τα κατάφερα γιατί είμαι πιο ώριμος από ποτέ και ευελπιστώ αύριο να κάνω μια καλύτερη κούρσα».